De eerste échte Dakar dag was meteen lekker zwaar. In Tsjechië zijn ze erg opgetogen vandaag met plekken 1 (Macik), 2 (Loprais) en 4 (Valtr) bezet door landgenoten. Beste Nederlander is wederom Mitchel van den Brink, die derde is met 9 minuten en 13 seconden achterstand op de snelste Iveco. Op plekken vijf (Van Kasteren), zes (Koolen) en zeven (Van de Laar) vinden we Iveco’s met een Nederlander achter het stuur. Minder geluk bij Pascal de Baar en Vick Versteijnen, die beide met brand te maken krijgen.

Steun ons!

Mitchel van den Brink: “We hebben een mooie dag gehad. Ik ben tevreden met het resultaat en vooral de manier waarop we hebben gereden. Het was ook een mooie dag. Ik heb echt heel constant gereden en vooral op safe. We hebben niet één foutje gemaakt en dat geeft een lekker gevoel. Op advies van Moi (Torrallardona, de navigator, red.) kiezen we bewust voor een snelheid die onder het maximum ligt. We kunnen er zeker nog een tandje bijzetten, maar deze week willen we vooral overleven en dan mogelijk volgende week in de duinen proberen aan te vallen. De Iveco Powerstar doet het uitstekend en krijgt op deze manier ook veel minder klappen. Misschien dat we de komende dagen het tempo heel iets kunnen verhogen om de achterstand op Macik een beetje te beperken. We kunnen tot nu toe alleen maar tevreden zijn. Het loopt wel lekker zo. We kijken alweer uit naar de dag van morgen.”

Voor Boss Machinery Team De Rooy met Janus van Kasteren jr. bleef de schade vandaag beperkt. In zijn Iveco Powerstar wist hij met navigator Marcel Snijders en monteur Darek Rodewald een vijfde positie te bemachtigen in het dagklassement. Het verschil op Macik is met 16 minuten en 22 seconden te overzien. “We moesten een band wisselen en hebben een paar minuten moeten zoeken naar de juiste weg. Bij de hoogste duin moesten we twee keer aanhalen om boven te komen. Het lijkt alsof we soms vermogen missen. Waarschijnlijk een storing. Dat moet dus worden uitgezocht. Verder een hele mooie proef waar alles in zat. Vooral zonde van de lekke band, anders hadden we er nog dichter achter gezeten.” aldus Janus. Navigator Marcel Snijders was tevreden over de navigatie: “Even moeten zoeken naar een waypoint, maar verder ging het oké. Het is pas de eerste dag. Er gaat nog veel gebeuren.” De equipe met startnummer 502 gaat vol vertrouwen richting een mooi vervolg van de rally. 

Foto Kees Koolen.

Kees Koolen: “Vandaag was de echte start van Dakar met een stage van 368km. Met een tijd van 4 uren en 15 minuten worden we 6e. Dat is zeker beter dan we vooraf op hadden durven hopen! De stage was zeker geen opwarmertje zoals velen hadden verwacht maar een serieuze etappe met meteen alles er in; snelle stukken volgas; moeilijke, smalle, stenen paden; trial passages met grote stenen; serieuze duinen maar ook soms tricky navigatie. Ergens rond km 140 reden we over een grote scherpe steen en ging rechtsvoor de band stuk. Het wisselen ging goed echter ook de stuurstang was krom en later bleek dat ook het voordifferentieel schade had opgelopen en olie lekte. Op de tweede neutralisatie hebben we voor de zekerheid olie bij gevuld waardoor we iets te laat de proef weer in gingen. Ook was er op een snel stuk met zand een 30kmh zone echter de truck had meer remafstand nodig dan de maximaal 180 meter die je mag gebruiken om 30 Te rijden en zodoende kwamen we met te hoge snelheid de 30kmh zone in. Hierdoor kregen we een kleine tijdstraf van 2 minuten. Naast dit alles hadden we nog wat andere zaken die niet 100% waren zoals de stuurbekrachtiging die het laatste stuk van de verbindingsroute uitviel. Nou, een vrachtwagen met een race stuur besturen zonder stuurbekrachtiging is een zwaardere oefening dan naar de sportschool gaan…. Het was voor ons als team de eerste keer samen in de truck maar de hele dag verliep perfect.”

Gert Huzink: “De proef verliep goed, vanaf het begin zijn we er voor gaan zitten en op een zeer hoog tempo gereden, soms op en iets over het randje maar het paste allemaal net. We hebben redelijk lang in het stof van Martin van den Brink gezeten en daarna continu in het stof van Loprais, op een mooie 2e plaats, in de duinen echter iets te ver naar rechts gezeten waardoor we afgleden in een duinpan met rotsblokken, daardoor lekke band en schade en na deze te hebben gerepareerd op eigen kracht er weer uit kunnen komen en rustig in het donker naar de finish gereden”

Foto Van de Laar, hoe vaak zie je twee broers die hun zus in de Dakar inhalen op de foto?

Van de Laar deed weer lekker mee met de subtop, men kende weinig problemen, alleen een band kapot in de proef.

Foto Vick Versteijnen

Voor  Vick Versteijnen met navigator Teun van Dal en monteur André van der Sande is het helaas nu al einde verhaal. De equipe reed de hele dag mooi in de top tien, maar kreeg op het eind van de etappe grote problemen. Vick, duidelijk teleurgesteld: “Klaar. De motor zit vast en we hebben ook nog moeten blussen. Dertig kilometer voor de finish begon de motor slecht te lopen en drie kilometer voor de streep is hij vastgelopen.” Behringer heeft de truck afgesleept, de stoere neus staat inmiddels op een trailer opgeladen.

Martin van den Brink: “We hebben de schade weten te beperken en zien de komende dagen echt wel kansen om een betere klassering te behalen. Jammer dat we vandaag een beetje problemen hadden en ons niet in de top konden melden. Het was overigens een prachtige etappe. In mijn ogen een échte Dakar etappe. Er zijn veel trucks in de problemen gekomen en de verschillen zijn ook groot. Wij hebben genoten van de variatie en de technische delen in het parcours. De duinen waren prachtig en zeker niet te zacht door de regen van de afgelopen dagen. In de eerste honderd kilometer bleek het automatische gaspedaal niet goed te functioneren. We hebben het systeem drie keer gereset om de storing eruit te halen, maar dat hielp niet. We hebben vervolgens besloten om te stoppen en de sensor van het gas vervangen. Dat kostte ongeveer twintig minuten. Daarna ging het uitstekend en ben ik tevreden met het resultaat.”

Foto Dust Warriors

Van Groningen had veel problemen met banden, en ligt op het moment van schrijven tegen een duin aan te hangen met de truck. Boucou had dat blijkbaar niet helemaal door, die is de Iveco voorbij gereden, terwijl er daar wel assistentie in is gekocht.

Marije van Ettekoven, nog vanuit de rijdende truck: “Wij zijn onderweg naar het bivak. Moesten nog net in het donker door de zwaarste categorie duinen. Dat is niet leuk maar het ging gelukkig wel goed. Egbert is blij met zijn nieuwe (Buggyra, red.) motor.”

Gerrit Zuurmond: “Ze hebben het meteen goed aangepakt. We hebben echt goed doorgereden, maar we kwamen toch in het donker te rijden. We zijn een klein kwartier verloren doordat we een waypoint niet konden vinden. En we hadden een kwartiertje nodig om een duin op te komen. We moesten een paar keer aanzetten, maar het is wel gelukt. En we hebben William van Groningen geholpen. Die had meerdere kapotte banden en heeft er eentje van ons geleend. Dat is dan net dat half uur dat we in het donker hebben gereden. Jammer. Maar we zijn overal goed doorheen gekomen en met een tempo waar we niet over mogen klagen. We hebben veel mensen met problemen gezien. Dat hebben wij allemaal niet gehad. We zijn netjes binnen de top 20 gefinisht en daar zijn we voor een eerste dag heel tevreden over.”

De brandweermannen: “Stevige dag om mee te beginnen. In het begin heel veel stenen op de piste. Een gebroken uitlaatklep na 68km zorgde voor een half uur vertraging. Verders prachtige dag gehad!”

Na de start ging het rijden soepel en haast vanzelf voor Ben de Groot, bij WP1 werden ze als 14e geregistreerd. Echter na WP1 trilden de slangen van de stuurpomp los, hiermee verder rijden was geen optie dus moest er gesleuteld worden. Na 45 minuten konden ze de etappe weer hervatten en hebben ze lekker en ontspannen de wedstrijd uitgereden. Uiteindelijk op een mooie 18e plaatst gefinisht. Met veel vertrouwen zullen ze morgen starten aan etappe 2.

Ad Hofmans was voor de start de rust zelve. Vol goede moed zijn Ad, Remon en Mark aan de eerste etappe begonnen vanaf een 18e startpositie. Door de problemen bij de equipe van zijn schoonvader heeft Ad zelfs nog een tijdje voor hem gereden in het klassement. Het team van Ad heeft rustig en behouden gereden. Ze hebben wat tijd verloren door het wisselen van een kapotte band. Ook hebben ze nog wat tijd verloren door te weinig vermogen in de truck, hierdoor een aantal keer moeten proberen om door de duinen te komen. Het laatste stuk van de etappe hebben ze in het donker afgelegd en ze zijn op een mooie 20ste plaats gefinisht.

Foto dakar.com

Hugo Kupper: “Het eerste gedeelte hebben we redelijk hard gereden en best wat trucks ingehaald. De eerste kapotte buggy die we troffen bleek te kapot om te repareren. De tweede kapotte buggy hebben we 30 kilometer gesleept, naar de neutralisatie. Toen hebben we zelf nog drie kwartier gesleuteld aan onze kapotte koelvin. En we hebben Vick naar de finish gesleept dus. Mooie Dakar dag zullen we maar zeggen! De duinen vielen me mee, ik had ze hoger verwacht!”

Foto Hoondert

Een pissige Adwin Hoondert: “Door een fout van de organisatie mochten wij pas laat starten, als 38ste truck, terwijl we in de proloog zestiende waren geworden. En ze hadden ook nog eens onze snelheidsbegrenzer op 125 kilometer gezet. Daardoor kwamen we in het stof en in het donker te rijden. Totaal onnodig.” Mede door deze zaken en diepe sporen van andere trucks kwam het Zeeuwse team aan de verkeerde kant van een duin terecht en kipte de truck om. Bergen bleek een lastige klus op die plek, Ingels met de 6×6 (en Jos Schotanus) moest er aan te pas komen.

Tomecek / Munsters, Stijnen en Verschoor zijn allemaal serviceteams. Dat ze op het moment van schrijven nog niet binnen zijn wil niet per sé zeggen dat ze zelf in de problemen zitten, het kan ook zijn dat ze hun engelenvleugels uitspreiden over minder fortuinlijke deelnemers. Zodra we meer weten melden we dat!

Jos Schotanus: “Het was een mooie dag, er zat van alles in. In het tweede deel zaten wat stukken met duinen omdat het inmiddels donker was omdat we assistentie hadden verleend doe je daar dan langer over. Aan het einde nog de truck van Adwin terug op zijn wielen getrokken. Kortom een mooie eerste dag”

Foto Pascal de Baar

Pascal had flinke problemen: “We zijn terug in het bivak, de motor is niet helemaal goed, maar goed ze hebben de hele nacht de tijd om te kijken of hij gemaakt kan worden daarom hebben we ook gesleept, om de motor zoveel mogelijk te sparen. Gert is van een duin afgedonderd maar wel goed terecht gekomen, stond alleen een uur lang vast. Voor de rest lopen de Renaults zo verschrikkelijk goed dat Gert vanaf de achtste naar de tweede plek reed alsof het een peulenschil is. Wij gingen ook echt goed, maar ja de techniek, het blijft een mechanische sport. Even recapituleren en weer vol door. Ik heb 50 uren straftijd omdat ik de stage niet uit heb gereden. De motor moet wel helemaal uit elkaar dus dat wordt een race tegen de klok.” Wij hopen in ieder geval van ganser harte dat Pascal morgen weer aan de start staat, ook al is hij nu al compleet kansloos voor het eindklassement.

Na een podiumstart konden de deelnemers aan de Dakar Classics hun borst flink natmaken. De totale afstand die vandaag moest worden afgelegd was 341 kilometer, waarvan 219 kilometer special stage. Die stage was opgedeeld in drie delen. Dat de regelmatigheidsrally van de Dakar Classics geen simpele puzzeltocht is bewijzen de equipes van DAF De Rooy Classics vandaag. In een rit met flinke duinen konden zowel Janus van Kasteren senior en Hugo Duisters niet voorkomen dat de DAF trucks vast kwamen te zitten. Hugo Duisters en Remco de Vos reden de DAF 2800 NAT torpedo na zo’n 25 kilometers kort vast. Hierdoor werd wat tijd verloren. Het tweede en derde deel van de stage verliepen redelijk foutloos. In het laatste deel werd nog wel drie keer kort fout gereden. Remco en Hugo geven aan dat ze al met al een goede en mooie dag hebben gehad. “Geen rare dingen meegemaakt en ook geen grootse reparaties. Alleen wat kleine dingen.” aldus Remco de Vos. De truck met startnummer 902 heeft dus niet veel geleden en dat is mooi. Morgenvroeg wacht een nieuw avontuur.

Janus van Kasteren senior, Thijs Heeze en Herman Keijsers maakten van alles mee. Op filmpjes is te zien dat er een auto recht wordt gezet. Super dat de heren andere deelnemers zo mooi konden helpen, maar daarna raakte de DAF met de dubbele cabine zelf in de problemen. Laten we stellen dat de fysieke conditie op de proef werd gesteld. In een duinpan was de DAF vastgereden. Met schep in de hand werd het in de weg liggende zand verplaatst. Hermann Keijsers laat weten dat de organisatie gewaarschuwd had voor de duinen die vandaag op het programma stonden. “Tijdens de briefing van gisteravond was al aangegeven dat dit extreem moeilijke duinen waren en dat er een mogelijkheid was voor iedereen dit over te slaan.” De mannen in de DAF lieten zich echter niet kennen. Op het vastzitten na ging dat uitstekend. “Als enige truck zijn wij toch door de duinen gereden en de truck heeft het fantastisch gedaan.” vervolgt Keijsers. Met de power van de “Dubbele Kop” is dus niks mis. Morgen starten de heren al om zes uur in de ochtend, dus wordt de slaapplek opgezocht voor de nodige nachtrust. Morgen wachten weer nieuwe avonturen in de Dakar Classics.

1 Macik 3H56M18S
2 Loprais +0:06:01
3 Mitchel van den Brink +0:10:18
4 Valtr +0:12:05
5 Soltys +0:14:50
6 Van Kasteren +0:16:28
7 Koolen +0:27:33
8 Van de Laar +0:29:58
9 Paskevicius +0:33:04
10 Martin van den Brink +0:35:10
13 Huzink +0:59:09
14 Wingens +1:05:34
16 Richard de Groot +1:08:08
18 Ben de Groot +1:14:27
19 Zuurmond +1:27:28
20 Hofmans +1:51:45
24 Behringer/Kupper +3:20:15
25 Versteijnen +3:43:43
27 Ingels/Schotanus +4:21:00
30 Hoondert +4:35:53
? Van Groningen ?
? Stijnen ?
? Tomecek/Munster ?
? Verschoor ?
DNF De Baar

Morgen is de eerste bivakverplaatsing. Zowel de assistentieploegen als de wedstrijdrijders zetten koers van het Sea Camp naar Al Ula. De laatste groep legt daarbij 431 getimede kilometers af door een landschap met canyons en duinen.