Ieder jaar blijkt maar weer dat de eerste twee dagen rondom Zagan slopend zijn voor mens en vooral machine. Het is niet een gemiddelde hotseknotshobbeldebobbel, maar meer van je knalboembats. Regelmatig volgt dan een “knak” of “krak” en af en toe een menselijke “au!”. En hoe later je start en dus in de achterhoede rijdt, hoe zwaarder het is. De tracks zijn op zich al pittig, maar hoe later in de de wedstrijd, hoe meer ze kapot gereden zijn. Daar rijden veelal de Goden met kleinere budgetten en minder goede voertuigen. Misschien wel de bikkels 2.0 die niet voor de prijzen gaan, maar wel voor de survival en het halen van de finish. De collectieve problemen met de navigatie tablets bleken nog niet opgelost, dus werden de navigatoren weer op stressbestendigheid getest. Laten we de balans opmaken.

Cross Country Klasse

Voor de lichte truck van Rob en Fredo Smit was het zwaar. Fredo had voor het eerst het stuur in handen. Op een gegeven moment nam hij dat iets te letterlijk en had hij al rijdende een los stuur in de knuisten. Buiten dat “kleinigheidje” was hem het rijden wel bevallen. Zoon Rob mocht zijn navigatieskills testen en het scheelde niet veel of hij had de haperende tablet kapot gegooid. Erg vervelend natuurlijk als je het spel van het navigeren niet kan uitvoeren omdat de apparatuur waarvan je afhankelijk bent niet of niet goed werkt. Ze hebben de finish gehaald, maar dat is dan ook alles. De tweestrijd met de Duitse familie Hellgeth zal de familie Smit worst zijn. Ze hebben andere zorgen aan hun hoofd. De Mercedes Unimog die verkleed is als een G-Klasse vertoont overal scheuren en er is dan ook besloten om vandaag niet te starten. Je wil natuurlijk graag op het parcours scheuren, maar ze niet zien in chassis en opbouw. De lange “Hannibal stage” van in totaal 400 kilometer slaat het team over en de woensdag komt in het teken te staan van reparaties. Hopelijk kunnen de mannen donderdag dan wel weer doen waarvoor ze gekomen zijn.

Bij de zware jongens was het weer een overwinning voor Rally Team Dust Warriors. William van Groningen reed als een ware bosmaaier over het parcours. Hij maaide de grootste takken voor de concurrentie weg en zette desondanks dat nobele snoeiwerk de snelste tijd neer. Hans van der Sanden pakte namens het FVDS Rally Team de tweede tijd. Inclusief vier minuten straftijd voor het missen van een waypoint was het gat 12 minuten met Van Groningen. William van de Krol zette namens zijn Truck Team Van de Krol de derde tijd neer op bijna een kwartier van de dagwinnaar. De tweede man van het FVDS team, Jasper Fiers, pakte weer een vierde plek. Grappig trouwens dat beide FVDS rijders hetzelfde waypoint hebben gemist. Ook Fiers pakte zo vier minuten straftijd. Het gat met de winnaar werd zo 18 minuten en 40 seconden. Zeven minuten voor de Italianen van Eagle Racing Team op plek vijf.


Truck Team Müller kwam tijdens de eerste etappe één kilometer voor de finish tot stilstand en dit keer op slechts 500 meter. Het is bijna niet te geloven. Dit keer speelde brandstofproblemen het team parten. Ze zijn wel weer zelfstandig over de finish gekomen, maar met de maximale tijd. Misschien even goed om uit te leggen dat iedere etappe in de Breslau een maximale tijd meekrijgt waarbinnen de etappe verreden moet worden. Als je er langer over doet, krijg je niet de werkelijke, maar de maximale tijd toebedeeld. Stella Körber heeft de etappe helaas niet kunnen uitrijden. Wat het probleem was is ons niet bekent.

Extreme Klasse

Bij de zware extremisten was het wederom de groene 6×6 van Guido Neubert die de etappe heeft gewonnen. Sowieso ziet de top drie er als een kopie uit van etappe 1. Twee is dus Oliver Leyh en Marcus Hönig pakte weer plek drie. Het verschil tussen Neubert en Leyh is nog geen 9 minuten. Het gat met Hönig was in etappe 2 een dikke 22 minuten.

Als we kijken naar de lichte klasse zien we dat de nummers één en twee van etappe 1 nu hun plaatsing hebben omgedraaid. Dit keer mocht Felix Mülleheim van Branco Racing er met de overwinning vandoor gaan en pakte Patrick Töpfer de tweede plek. Het Nederlandse Goldständer Offroad Team wist de goudkleurige Unimog keurig naar de derde plek te sturen. De top drie zit binnen de vier minuten van elkaar, dus kleine verschillen. Navigator Remco Klein van Rallyteam Wemhoff eindigde etappe twee op de achtste plek met een gat van bijna 53. minuten op winnaar Branco Racing.

Etappe 3: El Grande Hannibal Stage

Deze woensdag staat de langste etappe op het programma. De organisatie heeft deze etappe de naam “El Grande Hannibal” meegegeven. het is tevens de dag waarop het hele bivak zich noordelijk verplaatst naar Drawsko Pomorskie. In totaal moeten de deelnemers 400 kilometer overbruggen. Het betekent ook de overgang naar ander soort etappes. Etappes rondom Drawsko Pomorskie doen de ellende van Zagan veelal vergeten. Hier kunnen de rijders en navigatoren zich veel meer op hun kunde onderscheiden. Voor velen dus een welkome verandering, want o wee… er zijn al veel voertuigen die flink naar de kl…… zijn.