Passie voor Rallytrucks deel 5: Martijn van Rooij

Nog niet eerder heeft de aanloop naar een artikel in deze serie zo lang geduurd als deze. Dat heeft verschillende oorzaken. Afgelopen najaar hadden we al contact gezocht met Martijn van Rooij. Hij is de rallymonteur van Dakarspeed. We wilden graag met hem afspreken voor een interview over zijn passie voor rallytrucks. Daar werd positief op gereageerd, alleen moest er nog een datum geprikt worden. Qua Dakarnieuws is het altijd druk in de laatste maanden van het jaar en Dakarspeed sloeg de Dakar over omdat de nieuwe rallytruck niet op tijd klaar zou zijn. Het artikel zou pas na de Dakar 2020 online komen, dus was er geen haast. Zo vlak voor de Morocco Desert Challenge (MDC) in april, zou ideaal zijn. Het artikel over de passie van Martijn kon dan mooi gecombineerd worden met de introductie van de nieuwe Dakarspeed Rallytruck: De DKR 3. Aan die truck werd in het najaar al hard gewerkt en de nieuwsgierigheid werd aangewakkerd door teasers die Martijn op Facebook plaatste: Foto’s van de nieuwe truck in aanbouw. Daar worden wij, de Rallytrucksmannetjes, meteen enthousiast van. De foto’s hielden nog veel geheim en riepen dus vragen op. Zo ontspon zich het volgende verhaal:

Het is al een lange dag geweest als Alex Miedema en ondergetekende besluiten er als spion op uit te gaan voor een stukje onvervalst veldonderzoek. Die bewuste november-ochtend zijn we eerst in België geweest om Charly Gotlib voor deze serie te interviewen en vervolgens knoopten we er een middagje DAF Museum aan vast. Op de weg terug noordwaarts trekken we de stoute schoenen aan en slaan we als ware onderzoeksjournalisten genadeloos toe. 

Uit de foto’s die Martijn van Rooij op Facebook plaatste maak ik op dat een cabine gebruikt wordt die mij niet bekend voorkomt. Dus is een nieuwsgierigheidszaadje geplant in mijn brein. Als ook Alex ‘veelwetende’ Miedema geen idee heeft, groeit het zaadje uit tot een serieuze uitdaging. Best ziekelijk, maar dan wel één die past binnen het kader van een ‘guilty pleasure’. Althans; dat vinden wij zelf. Maar goed, tot zo ver de zelfdiagnostische analyse. Verder met de grote vraag: “Welke cabine wordt in hemelsnaam gebruikt?” 

Naast wat foto’s is op Facebook aangegeven, dat de cabine die bewuste week naar de spuiter is gegaan. Aha! Mijn veelwetende collega heeft een stukje intern geheugen weten te vullen met kennis die nu van pas komt. De bestaande Scania rallytruck van Dakarspeed, de DKR 2, is enkele jaren terug onthuld bij een autospuiterij in Erp! Het zou natuurlijk goed kunnen…. En zo rijden we vanuit Eindhoven met een klein omweggetje naar huis. Het donker en de betreffende autospuiterij in Erp tegemoet. 

Zie een zwarte Saab met de twee Rallytrucksmannetjes in spionnenmodus, op een verlaten industrieterrein rondrijden. Denk er een spannend muziekje bij en anders is de tune van The A-Team ook geschikt. Laat de verbeelding de vrije loop en je snapt dat het woord ‘plots’ in de vertelling nu gebruikt dient te worden. Dus: …..Plots doemt het bedrijfspand op waar we naar op weg zijn. Er brandt binnen nog licht, maar er is geen activiteit te ontdekken. We rijden langzaam het bedrijfsterrein op om vanuit de auto naar binnen te gluren. Op het eerste gezicht lijkt er niks interessants te zien. We rijden zonder te stoppen weer het terrein af. Ik spoor Alex aan om toch nog een tweede rondje te doen omdat ik achterin de bedrijfshal iets zag dat mogelijk… Dus ronde twee. We turen wederom vanuit de auto naar binnen en… bingo! Links achterin staat een gestripte kleine cabine in verse witte lak. Dat moet ’m zijn! Alex zet de automaat op P, opent zijn portier, grijpt zijn immer paraat liggende fototoestel, stapt uit om echte spionagefoto’s te maken; Klik, klik, klik, klik en wegwezen. De buit is binnen! Dachten we…. Want ook de spionagefoto’s geven geen antwoord op die steeds pranger wordende vraag: “Welke cabine wordt in hemelsnaam gebruikt?”  Er zijn gelukkig wel aanknopingspunten. Een echte Dakar-idioot geeft nu natuurlijk niet op. Vooral de vijftal plekken voor verlichting boven de voorruit hebben mijn aandacht. Dat wijst wellicht op een Amerikaans model. Als ik een paar dagen later toch niks beters te doen heb, kruip ik het internet op om te speuren. Hulplijnen worden ingeschakeld. Er wordt vervolgens stevig ingezet op een Freightlinercabine zoals ook Buggyra Racing die gebruikt voor haar racetrucks. Mijn spionnenogen maken overuren van het turen en ik denk toch echt te zien dat het iets is. De plaatsing van de verlichting komt niet overeen. Na allerlei merken te hebben onderzocht, websites afgestruind en regelmatig afgevraagd waar ik in godsnaam mee bezig ben, stuit ik toch nog op het ultieme en zekere bewijs. Een foto op de site van het Amerikaanse merk International! Wat blijkt: Het is een International MV cabine. De compacte cabine komt 100% overeen met die op de spionagefoto’s. Mijn enthousiasme en ‘eureka’ gevoel kan ik niet onderdrukken, maar mijn vriendin en twee katten kijken mij aan alsof ik niet goed wijs ben. Tsja, ik kan ze eigenlijk geen ongelijk geven, maar door mij te verschuilen achter de ‘guilty pleasure’ zelfdiagnose, hou ik mezelf op de been en gelukkig kan ik met lotgenoten trots het onderzoeksresultaat delen. Dan komt het moment waarop de triomf getoetst wordt bij Martijn van Rooij. Via messenger gooi ik mijn bevinding voor zijn voeten. 

Een afspraak om eens langs te komen stond dus al in de steigers, maar werd nu snel gemaakt. “Kom maar langs, dan zal ik jullie alles vertellen, maar probeer het nog even binnenskamers te houden tot we hem gaan tonen.” Zo komen wij op 23 december voor het eerst op bezoek bij Martijn van Rooij in de werkplaats van Dakarspeed. 

Wij meldden ons netjes bij het hoofdkantoor van Van den Heuvel Logistiek in Uden. Het bedrijf van teameigenaar en coureur Maurik van den Heuvel. Korte tijd later komt Martijn ons ophalen. We rijden achter hem aan naar de werkplaats die wat verder op het grote terrein van Van den Heuvel Logistiek ligt. Al snel kijkt hij ons indringend aan en vraagt hoe we er achter zijn gekomen welke cabine ze gebruiken. “Hebben jullie een insider?” vraagt hij met enige argwaan. Dat ontkrachten we meteen en we ontvouwen in alle eerlijkheid bovenstaand spionnenverhaal. Ik kan het me hebben ingebeeld, maar volgens mij proefde ik waardering. Dat kan betekenen dat Martijn ook tot het clubje ‘patiënten’ hoort die onze ‘guilty pleasure’ begrijpt en wellicht zelf ook heeft. 

Ook een aantal andere zaken over de nieuwe rallytruck wisten we al. Wij horen en lezen natuurlijk nog wel eens wat en soms is het een optelsom die blijkbaar juiste informatie opleverde. Dat het chassis uit Tsjechië komt is hier een mooi voorbeeld van. Een chassis zoals Martin Macik die maakt en gebruikt voor zijn Iveco. We hadden ergens terloops opgevangen dat een Nederlands team zo’n chassis ging gebruiken. Toen Martijn op Facebook liet weten dat Dakarspeed een chassis uit het buitenland ging ophalen, was de conclusie snel getrokken. Veel horen, lezen en zien zorgt er voor dat je kennis bezit. Omdat we maf zijn van Rallytrucks vinden we dat super leuk, maar proberen we zo integer mogelijk om te gaan met het naar buiten brengen van die info/kennis. Ons eerste bezoek aan Dakarspeed leverde een vracht aan nieuwe informatie op, maar we mochten dit niet allemaal naar buiten brengen. Daar hebben we ons braaf aan gehouden en slechts meegedaan aan het teasen van de vele liefhebbers die onze artikelen lezen. Dat is het samenspel tussen teams, deelnemers en wij als pers. 

Nu aandacht voor die rallymonteur die verantwoordelijk is voor het bouwen en prepareren van de Dakarspeed rallytrukcs: Martijn van Rooij. Wie is deze inwoner van Ravenstein en snapt hij onze ‘guilty pleasure’ ook echt? Klopt het dat hij passievol drager is van het Dakarvirus? Na meerdere gesprekken en bezoekjes durf ik dat ondertussen met een volmondig “ja!” te beantwoorden. Het is werk en hobby; betaalde en heel veel vrije tijd.

Martijn is al vanaf het begin bij Team Dakarspeed betrokken en nu als fulltime rallymonteur in dienst bij Van den Heuvel. Na 17 jaar werkzaam te zijn geweest bij Scania gooide de recessie roet in dat werkzame bestaan. Via een aantal tussenstations leerde hij Maurik van den Heuvel kennen. Een aantal gesprekken volgden en zo raakte Martijn betrokken bij het plan om aan de Dakar mee te doen. We hebben het over 2014. In een door Aart Schoones gebouwde DAF wordt de finish bereikt als 15e truck in het klassement. Dat smaakte naar meer. In 2015 wordt de DAF rallytruck gebouwd op een chassis van Eimbert Timmermans. Door een ongelukkige storing valt het team helaas uit. Achteraf blijkt een verplaatsing van een kabelboom bij het aanpassen van de rallytruck een slijtage te veroorzaken. Zo gaat dat in de mechanische kant van de sport. Door die zaken vergaar je weer kennis die gebruikt wordt in aanloop naar de volgende rally. 

Ambities om met het merk Scania te gaan rijden bestonden al langer en voor de Dakar van 2016 wordt een Scania torpedo gebouwd. De krachtbron was echter nog steeds een DAF motor. Joop van Zonsbeek was verantwoordelijk voor de tuning en wist 950pk uit het Eindhovense blok te krijgen. De door Gerard de Rooy gewonnen editie eindigt voor team Dakarspeed met een keurige 12e positie in het eindklassement. De top 10 lonkt en scherpt de ambities verder aan.

Ondertussen is duidelijk geworden dat het uiterste van het DAF blok gevraagd is en de rek er wat dat betreft uit is. In samenspraak met Ruud Visser wordt overgestapt naar een 13 liter Scania motorblok. Visser is softwarespecialist en werkzaam als tuner. Zijn ervaring die met dit blok wordt gebruikt bij het prepareren van de motor voor de volgende Dakar. Zo’n overstap van krachtbron heeft best veel voeten in aarde en kost veel tijd en energie. Bovendien voegt Vick Versteijnen zich met zijn TopTrucks team bij het plan en zo wordt een tweede Scania torpedo onder leiding van Martijn gebouwd. De rally van 2017 is er één met veel problemen. Vick Versteijnen valt een dag voor de finish uit en op hangen en wurgen rijdt Maurik van den Heuvel de Scania over de eindstreep. De 27e positie in het klassement is gezien de vele technische problemen een knap resultaat, maar past niet bij de ambitie die het team heeft. Martijn vertelt ons dat het achteraf gezien teveel hooi op de vork was om twee trucks goed te prepareren voor de zwaarste rally ter wereld. Daardoor draaiden de monteurs tijdens de rally in het bivak onder zijn leiding overuren. Het was vaak nachten doorwerken om de problemen op te lossen en de trucks weer aan de start te krijgen voor een volgende slopende etappe.

Dat moest anders en een grote verandering werd de nieuwe positie van Martijn. Tot dan toe was hij tijdens de rally’s actief in het bivak, maar in de dakar van 2018 ging hij voor het eerst mee in de rallytruck. Zijn kennis en kunde konden zo al tijdens de etappe ingezet worden. Op die manier hoopte het team problemen eerder te signaleren en tijdens de race met een juiste aanpak tackelen dansel schade minimaliseren. Die wijziging werkte en een prachtige 9e positie in het eindklassement was het resultaat. 

Na die succesvolle rally wordt het plan gemaakt om een nieuwe truck te bouwen. De onderdelen worden in huis gehaald en de “Welke cabine wordt in hemelsnaam gebruikt?” 

Een International MV cabine werd uit Amerika ingevoerd. Martijn mocht het van Maurik van de Heuvel doen zoals hij het in gedachte had. Prachtig om dat vertrouwen te krijgen. Het nieuwe project werd echter onverwacht door Maurik van den Heuvel stop gezet omdat de plotse mogelijkheid zich voordeed bij Team De Rooy in te stappen. De International MV cabine werd boven in een rek geplaatst en Martijn stapte samen met Maurik in een Iveco rallytruck om met navigator Peter Kuijpers de rally van 2019 in te gaan. Het Dakarspeed drietal behaalde een 10e positie in het eindklassement. Prachtig, maar het plan voor de te bouwen rallytruck leek definitief geschrapt.

Voor de rally van 2020 werd tot halverwege 2019 onderhandeld met Team De Rooy. Toen dat op niets uitliep werd het bestaande plan voor de bouw van een nieuwe rallytruck letterlijk en figuurlijk weer van de plank gehaald. Martijn van Rooij mocht weer aan de slag en nam de opgedane ervaring bij Team De Rooy mee in het construeren en bouwen van dat nieuwe rallywapen. Tijdens een tweede bezoek eind februari liet Martijn ons de vorderingen zien. De wagen stond er al een stuk triomfantelijker bij. Er is duidelijk flink wat werk verzet sinds ons eerste bezoek in december. Martijn leidt de Rallytrucksmannetjes weer uitgebreid rond de truck en verteld over alle updates en vorderingen. Er bleken nog een aantal pijnpuntjes te zijn die opgelost moesten worden, maar hij verzekerde ons dat het allemaal in orde zou komen. De truck zou op tijd voor de MDC klaar zijn. 

Dat is ook gelukt, alleen gooide tante Corona alles in de war. Geen MDC en het Covid 19 virus sloeg in Uden en omstreken keihard en genadeloos toe. Toen ik in maart in een berichtje vroeg hoe het ging kreeg ik eerst bewegend beeld van het nieuwe rallymonster. Hoe ‘Guilty’ kan een ‘Pleasure’ zijn? Ik vond die beelden super, maar het ging mij eigenlijk om de Corona situatie. Uit een volgende reactie bleek dat die ook in Martijn zijn privé omgeving toegeslagen had. Hij noemde de situatie eind maart ‘creepy’. 

De nieuwe rallytruck van Dakarspeed hebben wij 19 mei jl. live in rijdende staat mogen zien, beleven en horen.  De Rallytrucksmannetjes zijn zwaar onder de indruk. Wat ziet de nieuwe truck er spectaculair uit zeg. Martijn heeft hoge verwachtingen van de truck. Hij is super trots op wat hij met z’n team heeft gebouwd. Als een echte passievolle Dakar liefhebber topmonteur en constructeur praat hij over ‘zijn’ DKR 3.

Buiten wat korte ritjes, staat de truck er nu een beetje troosteloos bij. Het was voor Martijn en z’n legertje vrijwilligers, die keihard werkten om de truck op tijd klaar te krijgen voor de MDC, een grote domper dat het voorlopig voor niets is geweest. Zolang er geen vaccin op de markt komt tegen het Covic 19 virus ziet hij het somber in wat betreft het doorgaan van de naar september verplaatste MDC en ook de Dakar van 2021 kan wel eens te vroeg komen. Dakarspeed zal alles klaar maken voor het geval dat, maar er heerst grote onzekerheid. Het is de realiteit waarmee we allemaal te maken hebben. Je kan er nu nog niks van zeggen. Het Dakar virus heeft te lijden onder dat van de Corona. Onze ‘guilty pleasure’ wordt getart, maar gelukkig hebben we elkaar, de verhalen en de dromen. Het clubje malloten dat zo gek is om de uitdaging van de Dakar aan te gaan, vanuit vergaarde kennis en inzicht een rallytruck gaat bouwen, een team opstart als dure hobby en droomt van succes. Zij die maf zijn van het spelletje, alles op de voet volgen, verzamelen en supporten. En ja, ook die zich tot spionnengedrag laten verleiden om antwoord te krijgen op de vraag “Welke cabine wordt in hemelsnaam gebruikt?”. Kortom: alle Dakarliefhebbers, groot en klein. We zijn er, we blijven en wachten ongeduldig op nieuwe rally activiteiten. Hou vol, blijf gezond! 

Robert Baarda, mei 2020

Met grote dank aan Martijn van Rooij en team Dakarspeed.