Met acht podiumplaatsen, waarvan twee op de hoogste trede is hij de meest succesvolle Nederlandse Dakardeelnemer aller tijden. We hebben het natuurlijk over niemand minder dan Gerard de Rooy. Ondanks het feit dat zijn laatste deelname in 2019 was, is Gerard de Rooy nog steeds het uithangbord voor de sport in Nederland en ook ver daarbuiten een begrip. Het mocht even duren, maar Rallytrucks overtrad de ongeschreven regel die zegt dat je je grootste helden beter niet kan ontmoeten. 

Op een mooie donderdagmiddag schut ik Gerard zijn hand en stom genoeg stel ik mezelf uit een reflex voor. De logische reactie van Gerard is “Dat weet ik.” Misschien straal ik het niet uit, maar enig koudwatervrees is best aanwezig. Gerard de Rooy hoeft niet persé in de spotlight te staan, maar zijn prestaties en de erfenis van zijn legendarische vader Jan, maken dat de naam De Rooy enorm groot is in de Dakar wereld. In een ontspannen setting kletsen we over koetjes en kalfjes waardoor mijn koudwatervrees snel verdwijnt. Dwars door het ontspannen gesprek heen wordt duidelijk dat het ook dit jaar niet lukt om de laatste weken voor verscheping rustig de laatste loodjes te tillen. Met een zucht concludeert Gerard de Rooy dat het weer een hele klus is voor het team om alles in orde te krijgen. Stijgende prijzen, lange levertijden; het zijn ook voor Team De Rooy lastige puzzels om te leggen. Zo moet er nog steeds een nieuwe motor geleverd worden door het Zwitserse FPT. “Maar”, zo verzekert hij ons, “Het komt zoals altijd goed!”

Tegenwoordig is Gerard de Rooy coureur in ruste en mist hij het rijden niet. Het leiding geven aan Team De Rooy en De Rooy Classics geeft hem op dit moment meer voldoening. Mocht hij wel weer gaan rijden, dan is volgens hem de gekwetste rug geen belemmering meer. “Bij het testen in Marokko ging het prima” aldus Gerard de Rooy. Om aan de Dakar deel te nemen zou het wel noodzakelijk zijn minimaal een half jaar te trainen en de rug aan te sterken. Als het er toch nog een keer van zal komen, dan wel in aanwezigheid van het oppermachtige Kamaz. Zijn oude rivaal Vladimir Chagin (Kamaz) had Gerard al bericht met de opmerking “Jij stapt zeker weer in nu wij niet meedoen.” Voor Gerard de Rooy is dat juist een extra reden niet mee te doen. Een reden om wel weer zelf mee te doen is de jongste generatie De Rooy. Gerard heeft vier kinderen. Zijn oudste dochter is nu veertien en Jan junior acht. Met een paar jaar zou dat dus maar zo kunnen leiden tot een comeback zoals vader Jan dat met Gerard deed in 2002. Als hij zich nog een keer wil meten, dan graag met de gehele top. Nu zit dat er niet in. De Russische grootmacht Kamaz zal door de geopolitieke situatie niet deelnemen aan de komende Dakar. Gerard daarover: “Op zich zou politiek los moeten staan van sport, maar in dit geval ligt het lastig.” Het contact met Kamaz is goed. “Die mannen denken er ook het zijne van, maar kunnen zich daar niet over uitlaten.” 

Door het ontbreken van Kamaz en ook het Wit-Russische MAZ lijkt het een ongemeen spannende rally te gaan worden met een tiental teams die hun kans schoon zien. Veel rijders die daarom vol gaan voor het podium dat afgelopen jaren gedomineerd werd door Kamaz. Met het spreekwoordelijke mes tussen de tanden en sommigen misschien wel met een complete besteklade zal het dringen worden aan kop van het klassement. Gerard de Rooy ziet dan ook uit naar de strijd en voorspelt dat er vanaf de start al meteen veel zal gebeuren. Natuurlijk liggen er ook grote kansen voor de rijders van Team De Rooy. Het team is te verdelen in twee duo’s. Met Janus van Kasteren en Vick Versteijnen voor Boss Machinery Team De Rooy aan de ene kant en Mitchel en Martin van den Brink voor Eurol Team De Rooy aan de andere kant. De vier geprepareerde Iveco Powerstars zijn vrijwel identiek. Ten opzichte van de vorige Dakar rally zijn aanpassingen gedaan op het gebied van chassis, koeling en het bandenaflaatsysteem. Deze drie zaken bleken tijdens de afgelopen Dakar rally pijnpunten. Werkplaatschef Corné van Drunen liet tijdens een rondgang door de Dakarloods weten dat de aanpassingen bij het testen in Marokko goed uitpakten. Zowel hij als Gerard zijn dan ook vol vertrouwen en gaan met Team De Rooy voor het hoogste doel en dat is het winnen van de rally. 

Het team van monteurs onder leiding van Corné van Drunen heeft dit jaar bergen fantastisch werk verzet. Naast de eigen trucks werd ook een truck gebouwd voor De Groot Sport. Dat hadden er twee moeten zijn, maar in overleg werd wijselijk besloten het voor nu bij één te houden. Zo gaf dat net voldoende lucht om het overige vele werk goed te doen. Het chassis van een tweede truck voor dat team ligt wel klaar. Zodra de geprepareerde trucks op transport gaan naar Saudi-Arabië, wordt die truck verder opgebouwd. 

Chassis en cabine voor De Groot Sport wachten op assemblage

Alsof het allemaal niet genoeg is, pronkt er ook aan de nostalgische zijde een nieuwe truck. Een replica van de DAF NAT 2800, waarin Jan de Rooy zijn eerste Dakar (1982) reed. Deze gaat naast de Dubbele Kop meedoen aan de Classic Dakar. Good old Hugo Duisters zal de prachtige DAF 6×4 torpedo gaan rijden. Wie er verder instapt is nu nog niet bekend. De Dubbele Kop zal worden bemand door Janus van Kasteren senior, Herman Keyser en Thijs Heeze. The Bull gaat dit keer nog niet mee, maar staat buiten te wachten op aanpassing. In de rally van 2024 zal ook die legendarische DAF te huur zijn voor deelname aan de Dakar Classics. 

De replica van de DAF NAT 2800 Classic wordt gewrapt

Ter ondersteuning van de Classics gaat er een “nieuwe” servicetruck mee. Het is een unieke DAF 3300 die lang als takelwagen dienst heeft gedaan op de testbaan van DAF in Sint-Oedenrode. Het betreft een oude leger prototype. De gele trucks vormen een eigen team in het bivak, naast het Iveco wagenpark van Team De Rooy. Overigens is daar het Petronas groen verdwenen. Het sponsorcontract liep af en nu krijgen alle Iveco assistentie- en servicevoertuigen een De Rooy oranje jasje. 

Na het rondje door de loods met Corné, neem ik afscheid. Terwijl Gerard bezig is aan de DAF 3300 servicetruck, schut ik hem weer de hand. Dit keer zonder mezelf voor te stellen of last te hebben van koudwatervrees. Na een prettige ontmoeting voelt de Dakarloods als een warm bad. Met een “Succes, bedankt en tot de volgende” verlaat ik de Dakarloods. Terwijl ik terug loop naar m’n Ducato en het team in alle drukte achterlaat, realiseer ik me dat het prima was een grote held te ontmoeten. 

Wij steken veel tijd en energie in Rallytrucks en mocht je dat waarderen: Vergeet dan niet ons te helpen met een donatie. Alle beetjes helpen. Alvast bedankt!