Helaas geen kadootjes voor Mitchel van den Brink op zijn verjaardag vandaag (behalve dan de banaan met slagroom als ontbijt vanochtend), het grootste deel van de etappe lag hij fier voorop, maar uiteindelijk wist de Tsjech Martin Macik met 39 seconden afstand te winnen? En Janus? Dezelfde motor als Mitchel en Macik, maar deze sputterde vandaag helaas tegen. Van Kasteren werd vijfde op een dik uur achter de voorste twee. Hopelijk kunnen Corné van Drunen en zijn mannen de boel vannacht weer voor elkaar krijgen!
Steun ons!
Eervolle vermeldingen nog voor Loprais (3) en Versteijnen (4) die er vandaag lekker bij zaten. Pascal de Baar is op papier nog vijfde, maar heeft een waypoint gemist dus die krijgt er nog wat tijd bij. Het was weer een zware lange etappe!
We hebben helaas nog niks gehoord van het 𝐉𝐨𝐧𝐠𝐛𝐥𝐨𝐞𝐝 𝐃𝐚𝐤𝐚𝐫 𝐓𝐞𝐚𝐦. De eerste helft van de etappe ging Huzink als een speer, en lag hij rond de vierde plek. Maar bij het zesde waypoint bleek hij ineens een uur verloren te hebben, bij het negende waypoint kwam daar nog een uurtje bij. Supersip! Uiteindelijk is het team als 15e binnen gekomen, op net geen 3 uren achter de winnaar.
Ook van het Rainbowtruckteam helaas nog geen nieuws. Gerrit Zuurmond, Klaas Kwakkel en Tjeerd van Ballegooij zijn als 14 over de streep gekomen op 2 uren en 52 minuten achterstand op de snelste Iveco.
Van Ben de Groot hebben we op het moment van schrijven nog niks gehoord, hij werd vandaag 12e op een kleine twee uur achter Macik. William de Groot is niet gestart vandaag, en daarmee de eerste echte Nederlandse uitvaller bij de trucks. William zijn verhaal: “Onze Dakar zit erop, en wat een week was het! Ons motto om de medaille te bemachtigen is helaas niet gelukt. Bij aanvang van de 48 uurs chrono hebben we met behoorlijk hoge snelheid een knip over het hoofd gezien, waardoor we recht over de kop zijn geslagen en de truck dus een finke klapper heeft gemaakt. We zijn ongeveer 3 uur bezig geweest om de truck weer rijdend te krijgen en door rijden naar het eerste bivak. De volgende ochtend mochten we beginnen aan de volgende 350 km met alleen maar duinen. Kort in de proef lag Gert Huzink op z’n kant en waren de dames bezig hem recht te trekken maar dit lukte niet dus zijn wij bezig geweest hem recht te trekken. Hierdoor zijn alle trucks in het veld ons voorbij gegaan waardoor we dus de laatste in het veld waren. We hebben met Gert Huzink afgesproken dat hij achter ons zou blijven als backup vanwege een kapotte accu bij ons. Om twaalf uur sloeg het noodlot toe toen we op een duin vast stonden. Toen we de scheppen wilde pakken viel de motor stil, zwaar klote, maar Gert zou nog komen. Na 3,5 uur nog niks gehoord dus organisatie gebeld en bleek Gert bij een shot uit de rally was gegaan dus hebben we een nacht in de duinen doorgebracht. De volgende ochtend kwam de heli om nieuwe accu’s te brengen. Omdat de truck zo scheef stond en hij daardoor te weinig diesel kreeg moesten we scheppen. Niet een beetje maar heeel lang, 4 uur om precies te zijn. We waren bekaf! Het idee was om toen richting Riyad te rijden, maar Martin van den Brink moest nog gered worden uit de duinen. Hij lag op zijn kant, 22 km de duinen in en we wilde hem helpen dus met coördinaten de duinen getrotseerd, om hem te zoeken waarbij we afdalingen van 100 m diep hebben genomen en de achterkant van de truck soms los kwam. Toen we hem uiteindelijk hadden gevonden zijn we 5,5 uur bezig geweest voor we weg konden. Eerst op de wielen krijgen en daarna had zijn truck olie op de zuigers en een lege accu, dus stroom en lucht gegeven en samen een pad terug naar de weg gezocht. Ze zeiden dat het de zwaarste rally was die ze ooit hebben gereden. Maar het is per slot van rekening Dakar dus makkelijk zal het nooit worden! Aangekomen in het bivak na ruim 1000 km rijden blijkt de hoofd rolbeugel achter de cabine krom en afgescheurd dus doorgaan is onverantwoord. Daarnaast met de giga pijn in mijn hand is het geen optie nog in te stappen! Ontzettend jammer, maar dit betekent dus einde Dakar ‘24! Het was een rollercoaster maar nu zijn we hier om broer Ben naar de finish te supporten! Vanaf hier zeg ik bedankt voor ieders support en op naar de finish voor Ben!”
Janus van Kasteren: “Het zat even niet mee vandaag. Vanaf kilometer één motorstoring. Of nou ja, het was niet echt motorstoring, maar de motor had veel minder vermogen dan normaal. Dan is het alleen maar plankgas geven en niet vooruit komen. Dat hebben we tot het eind gehad, daarom hebben we er wat langer over gedaan vandaag. We hebben nog een bandje gewisseld, en bij de vooras waren een paar bouten uit de fusee, dus daar lekte hij olie. Dat hebben we gerepareerd, nog een half uur daar gestaan. Maar dus geen motorvermogen, als je dan een beklimming hebt, of duinen, dan duurt dat heel lang. Een goede eindklassering kunnen we denk ik wel uit onze kop zetten, we staan nog steeds vierde natuurlijk, maar hier ben ik niet voor gekomen. Maar we gaan gewoon door, hopen dat de rest problemen krijgt om wat te kunnen stijgen. We geven niet op, want het is Dakar. Komt goed, gewoon genieten een paar dagen nog!”
Leuk detail is dat Janus de enige truck-deelnemer is zonder straftijd achter zijn naam deze Dakar!
Mitchel van den Brink: “We hadden vandaag heel graag willen winnen. Ik heb er ook alles aan gedaan. Maar goed, we moeten het doen met de tweede plaats. We zijn vanochtend direct begonnen met aanvallen. We haalden Macik in en het liep echt lekker. We maakten echter een klein navigatiefoutje. Macik passeerde ons, maar in de duinen gingen we hem weer voorbij. Bij de neutralisatie hadden we een technisch probleem met de 4×4. Jarno van de Pol heeft dat echter als een raket gerepareerd, Ik denk binnen vijf minuten was het weer in orde. We passeerden Macik weer en leken een stevige marge op te bouwen. Helaas misten we aan het einde de afslag naar de juiste vallei. We moesten even zoeken en dat kostte ons de etappezege. Tweede is natuurlijk mooi, maar we willen winnen.”
Martin van den Brink zijn rustdag duurde precies een half uur… Martin: “Deze Dakar Rally is zwaarder dan ooit. We kwamen vanochtend na twee nachten in de woestijn in het bivak. We zitten nog in de race en dat is voor ons het belangrijkste. We willen Mitchel kunnen helpen als dat nodig is. We hebben veel mensen geholpen en zijn ook zelf door veel andere rijders geholpen. Na drie kilometer in de 48-uurs-etappe brak het stuur al af. Ik moest Gert Huzink, die ergens lag, ontwijken en op een rare bult brak het stuur af. We hebben van Anja van Loon een ander stuur gekregen. In het eerste deel van die zesde etappe hebben we onder andere De Groot nog geholpen, maar door al dat oponthoud kwamen we niet voor het donker bij de finish. Het deel door de duinen in het donker was zo moeilijk. Het ging al een paar keer bijna mis en uiteindelijk lagen we in een duinpan. We hebben een kampvuurtje gemaakt en gewacht tot de volgende ochtend. Om 8.00 uur werden we overeind geholpen door het Firemen team van Richard de Groot. Gerrit Zuurmond heeft ons er nog iets beter voorgezet en om 9.00 uur konden we verder. We zagen Anja van Loon in een vervelende positie staan. De truck stond scheef en kon geen kant meer op. Samen met de Hongaar Kovacs hebben we de truck van de drie dames op het goede spoor kunnen zetten. Maar daarna bleek dat de truck ook nog technische problemen had. Die hebben we ook opgelost. Toen we weer op weg waren, stond de Japanner Sugawara nog stil. Hij had geen brandstof meer. Die hebben we ook kunnen helpen, maar het werd inmiddels al weer donker. Het was echt gevaarlijk en vooral heel lastig. Op zes kilometer voor de finish lagen we weer op de zijkant in een duinpan. We hebben weer hout gesprokkeld, een kampvuurtje gemaakt en onder de sterrenhemel geslapen. Gelukkig heeft Jan (navigator van der Vaet) bij de Belgische scouting gezeten, We zijn echt goed geholpen door de organisatie. Er kwam een helikopter en we kregen water, koffiezakjes en wat eten om de nacht door te komen. Dat was goed geregeld. We lagen niet echt op een fijne plaat. William de Groot is zaterdag uiteindelijk bij ons gekomen en om 15.00 uur konden we verder. We hebben de etappe afgerond en de truck op transport gezet. Wij zijn in de Toyota van ons team naar het bivak in Riyad gereden. Dat was ongeveer nog 800 kilometer. De monteurs hebben zojuist snel de banden vervangen, de tank volgegooid en wat kleine dingen kunnen doen, maar we moeten direct weer door.”
Dit zei Martin allemaal vanochtend vlak voor de start. De gifbeker lijkt nog niet leeg te zijn, hij staat al vele uren stil ergens in het midden van de etappe. Of dit het einde is? Ik denk het niet. Martin zei dit ook nog vanochtend: “Wij geven nooit op. Dat is ons handelsmerk en dat blijft zo. We hebben vier dagen bijna niet geslapen, maar we zijn blij dat we nog in de race zitten. Vorig jaar was het ook een zware rally, maar dit slaat echt alles. Het is echt een rally van helpen en geholpen worden. Dat maakt het ook wel meer mooi. Ik weet ook dat het zwaarder wordt als je, zoals wij nu, in de problemen komt. Dan stapelt zich dat op. We zijn er echter trots op dat we nog in de race zitten en dat we de komende dagen mogelijk in de buurt van Mitchel kunnen rijden om hem assistentie te verlenen als dat nodig is. Dat was ook de opzet en dat is nog steeds zo.”
Pascal de Baar: “Finish! Een mooi dagje raggen door de woestijn, alles zat er in! Hij was lang (500km) en woest! Precies wat ik wil! De zullen er wel weer n paar janken over die rabbel paden maarja dit is Dakar! Ook in het donker rijden was mooi wel moeilijk navigeren (dat hoef ik niet te doen😜) We hebben een waypoint gemist dus weet niet wat we zijn geworden…”
Firemen Dakar Team: “Vandaag een special van bijna 500 km. 
alle waypoints gehaald. Het was pittige dag met lastige soms lastige navigatie met het begin veel stenen en daarna mooie duinen en zand. Stage 7 = P10!
“
Versteijnen Truck Racing: “Week 2 vandaag begonnen met een fantastisch resultaat 
De mannen zijn als 4de gefinisht, het was een zware maar mooie dag met alleen 1x een lekke band. De 5de stek in het algemeen klassement tot nu toe, is dan ook dik verdiend!! 
“
Anja van Loon werd achtste vandaag: “Dit was echt een teameffort. Zoveel stenen weer en veel moeilijke stukken, maar ik kwam er goed doorheen. De navigatie was soms ook echt moeilijk, maar dat deden Floor en Marije samen erg goed. We vullen en voelen elkaar goed aan en dat heeft vandaag echt tijd gescheeld. Het was een hele lange etappe en we begonnen vrij laat, dus er waren maar een paar trucks bij daglicht aan de finish. Dan wordt het nog moeilijker, maar we hebben daar vandaag geen problemen mee gehad. De 8e tijd is gewoon een heel goed resultaat, heerlijk! Op de rustdag werden er meerdere medailles uitgereikt, voor de snelste motor en auto tot nu en voor een deelnemer onder de 30. Wij kregen de medaille voor de beste Dakar spirit, de ‘dare’-medaille. Die hebben we gekregen omdat we met drie vrouwen in de Iveco zitten en onderweg echt ons mannetje staan. Heel erg leuk en die hadden we niet verwacht.”
Saskia Winkelman: “Het is 22.00u lokale tijd als Michiel, Edwin en Wuf de proef uitkomen. Dat komt omdat het een gebeurtenisvolle dag was, waar het al na 4 kilometer fout ging. Toen brak de stuurkoppeling af, wat sturen onmogelijk maakte. Ze hebben het kunnen repareren, maar dat leverde de nodige vertraging op. Met dat akkefietje achter zich konden ze lekker hard doorrijden. Helaas sloeg na 150 kilometer een laaghangende tak nog de voorruit kapot. Bij de tankstop (40 kilometer verderop) hebben ze de ruit eruit getrapt. Oftewel: de rest van de etappe hebben ze gereden in de Arabische buitenlucht en zijn ze lekker gezandstraald. Ze konden nog vooruitgang boeken voordat het donker werd, maar de laatste 40 kilometer van de duinen hebben ze wel in het donker gereden. Daardoor is het tempo ook meteen drastisch lager, maar ze hebben doorgezet en ze hebben het gehaald! Ondanks het moeizame begin hebben ze de etappe toch goed afgesloten. Nu nog ‘even’ 150 kilometer verbinding rijden naar het bivak, waar ze even lekker het zand van zich af kunnen douchen. Met een mooie zesde plek in het algemeen klassement zitten ze nog in de wedstrijd!”
Jordy van Ettekoven: “Egbert draait echt diensten. 😂 staan nu ergens te wachten tot de laatste buggy er doorheen is op de stage en dan mogen ze ook door naar het bivak. Ondertussen een broodje kebab kunnen scoren, dus ze verhongeren niet!”
Jos Schotanus: “We hebben een hele mooie proef gehad. Beetje assistentie moeten verlenen en verder alles oké.”
De mannen in The Bull hebben weer heel wat komkommernieuws de wereld in gestuurd. Genieten!
De achtste etappe gaat morgen van Al Duwadimi naar Ha’il met een lange proef die is verdeeld in twee delen. Het eerste gedeelte is 165 kilometer lang, dan volgt er een verbinding van 179 kilometer en het laatste gedeelte is nog 114 kilometer. De route is wederom afwisselend met zand, stenen en duinen. De organisatie waarschuwt voor een grote kans op lekke banden.
Voorlopige uitslag etappe 7:
1 Martin Macik 5h40m52s
2 Mitchel van den Brink +0:00.39
3 Loprais +0:19.28
4 Versteijnen +0:39.40
5 De Baar +1:01.23
6 Van Kasteren +1:09.17
7 Sugawara +1:09.17
8 Van Loon-Van de Laar +1:24.35
9 Richard de Groot +1:41.22
10 Bellina +1:42.17
11 Ben de Groot +1:47.30
15 Zuurmond +2:52.53
16 Huzink +2:59.16
18 Becx +3:20.32
NNB Ingels ?
NNB Martin van den Brink ?
NNB Wingens ?
DNS William de Groot
Voorlopig klassement na etappe 7:
1 Martin Macik 34h40m10s
2 Loprais +1:36.10
3 Mitchel van den Brink +1:50.38
4 Van Kasteren +3:47.10
5 Versteijnen +6:55.27
6 Becx +9:41.36
7 Bellina +11:52.27
8 Sugawara +14:30.11
9 Ben de Groot +15:56.15
10 Richard de Groot +42:53.34
11 De Baar +54:22.23
12 Huzink +57:44.45
13 Van Loon-Van de Laar +58:14.14
